Rohloff naven
 (c) m.s.gerritsen 2008 -2019
'schakelen is het sterke punt van de Rohloff, je levert een heleboel stress in'


rohloff naaf
We waren er al vroeg bij, dit is naaf 5105 in de M-gineering demo. Tegenwoordig zit Rohloff al boven de 200.000 en hebben de naven een opzichtige gravure die itt de sticker niet verwijderd kan worden.
De twee schakelkabels met bajonet zijn zichtbaar achter de staande vork

Wat is een Rohloff?

Een Rohloffnaaf is een achternaaf met 14 inwendige versnellingen.  Het basisprincipe is gelijk aan de vertrouwde drieversnellingsnaaf, maar de uitvoering staat op een hoger niveau. Door de nauwkeurige tandwielen, de vele lagers en de oliebadsmering loopt de Rohloffnaaf nagenoeg even licht als een derailleurversnelling in goede doen. De 14 versnellingen (10 reducties, een prise directe en drie echte versnellingen voor de pietlutten) zijn gelijk gespatieerd in stappen van 14%. Dat is een stuk fijnmaziger dan de grote stappen van de drieversnellingsnaaf (33%) maar wel weer veel groter dan het 'tandje verschil' van de racefiets. De Rohloff is dan ook oorspronkelijk ontwikkeld voor de onderhoudsvrije mountainbike, maar de praktijk leert dat de meeste naven uiteindelijk in woon-werk-, lig- en vakantiefietsen belanden. Voor een echte racefiets is de naaf niet geschikt, de stappen zijn dan te groot. Fiets je in je eentje dan kun je dat nog ontkennen, maar als je wil meedoen in een groepje kun je nooit de juiste versnelling vinden.  Om te schakelen moet je een ogenblik ophouden met trappen, meesatl geen probleem, maar op een mountainbike in een moeilijke passage is dat een duidelijk nadeel tegen over een moderne derailleur.
De Rohloff naaf wordt altijd geschakeld met een draaigreep waar twee kabels (een voor op schakelen, een voor terug) uitkomen. De indexering zit in de naaf, dus de naaf kan niet doortrappen omdat de afstelling verloopt. De draaigreep is alleen geschikt voor een vlak stuur, voor fietsen met racestuur zijn er wel alternatieven mogelijk. Al die Duitse precisietechniek heeft zijn prijs, een kale naaf begint bij een kleine 1000 euro. Mits je er een beetje op past gaan ze wel een heel of meerdere fietsenlevens mee, 100.000 km is geen uitzondering, dus je kunt de naaf meenemen naar de volgende fiets. (of verkopen, en de rest van de fiets er gratis bijdoen)

Rijden met een Rohloff

Het eerste dat opvalt is dat als je de fiets oppakt al het gewicht in het achterwiel zit. De Rohloff is niet heel veel zwaarder dan alle onderdelen van een derailleurfiets, maar het zit bijna allemaal op een plek. Als je even met de fiets loopt merk je dat de ketting makkelijk aan het wiel kleeft: het tandwiel en dus ook de ketting en de cranks draaien graag met het wiel mee omdat de afdichting tussen tandwiel en naaf wat wrijving heeft. Als je fietst draait alles dezelfde kant op en heb je er geen last van, en als de naaf ingelopen is wordt het ook minder. Geef een zwengel aan de greep om een lage versnelling in te schakelen (dat kan bij stilstand)  en fiets weg. Heb je een hele lage versnelling geschakeld dan komen er zagende geluiden uit de bak. Bij fietsen met grote dikke buizen hoor je dat eventueel beter dan bij frames die een minder goede klankkast vormen,  maar ook na een paar 1000 km inlopen zal de Rohloffnaaf nooit absoluut stil worden in de lage versnellingen. Dit hoort bij de naaf en is er niet uit te halen zonder dat de naaf zwaarder zou gaan trappen. Schakelen is verder moeiteloos: je geeft een zwengel aan de greep (wel even de druk van de pedalen)  en je vindt altijd een lagere of desgewenst hogere versnelling zonder je druk te hoeven maken over wat je ook al weer met welk handeltje moest doen. Wat mij betreft is dit het sterke punt van de Rohloff, je levert een heleboel stress in!
rohloff onderhoud
van boven naar beneden: schakelkabeltje, shifterhuis (het rubber slijt), nieuwe olie, tandwiel (dit is een 13T) , een bajonetsluiting (als je de minischroefjes niet goed invet rotten ze vast) en een voorgemonteerde Easyset met het dunne shifterkabeltje

Onderhoud

De naaf is met speciale -redelijk prijzige- olie gevuld. Dit dient jaarlijks ververst te worden. De schakelkabels zijn bewegende delen en zullen net als remkabels een keer vervangen moeten worden. Het schakelkabeltje in de naaf zelf gaat ca 10.000 km mee (of meer, dit is de conservatieve opgave van de fabrikant) , maar als je er tegen opziet om dat te vervangen kun je ook aan de versie met de externe schakelbox denken die het zonder doet. De externe schakelbox is verplicht bij schijfremmen, maakt montage van de naaf op rare frames vaak makkelijker, maar kost ook meer geld. Bovendien steekt er een dik zwart ding uit bij de naaf.
Het tandwiel op de naaf is speciaal Rohloff. Bij een open ketting zal dit relatief snel slijten (je hebt geen 10 kransjes om de slijtage over te verdelen) maar je kunt het tandwiel een keer omdraaien.
Tandwielen zijn leverbaar in 21-17-16-15 en 13T De 13t is bedoeld voor ligfietsen en maar eenzijdig bruikbaar. Standaard krijg je de naaf met een 16. Thorn heeft een 19T. Voor de nieuwe tandwieldrager met steekkransjes zijn er nog meer opties
De meeste uitvoeringen van de naaf zijn voorzien van een snelspanner. Er is ook een versie met moeren, maar als je daar spijt van krijgt is de naaf niet om te bouwen. De kabels zijn voorzien van bajonetsluitingen, de externe schakelbox kun je in zijn geheel van de naaf nemen door het losnemen van een kartelschroef. Afstellen zoals bij een derailleur is niet nodig, de klikken zitten in de naaf zelf. Als de kabels heel slap hangen loop je hoogstens het risico dat je een versnelling aan het eind niet haalt en dat de kabels klapperen.

Interne of externe (EX) aansturing

De standaard versies worden geschakeld met een dun kabeltje dat om een trommeltje op de naafas zit gewikkeld. De kabeleinden worden met behulp van bajonetsluitingen aan de twee kabels verbonden die uit de shifter komen. Je trekt aan een kabel, laat de andere evenveel vieren en de schakelas wordt verdraaid en schakelt een andere versnelling. Dit is de simpelste uitvoering, het werkt en er steekt verder weinig uit. 
De externe schakelbox is een zwarte klont die onder het naafhuis hangt. Hij steekt meer uit (kan ook stuk/ krom gaan in valpartijen)  maar de schakelkabels hoeven er niet in een rechte lijn heen omdat ze tot het zwarte kastje door buitenkabel gevoerd worden. Dat is handig bij schijfremmen (alle schijfremuitvoeringen zijn EX),  bij fietsen waar je het achterwiel verschuift om de ketting te spannen (hoef je niks opnieuw af te stellen)  en als je zwakke vingers hebt: de bajonetsluitingen gaan altijd erg stroef.

interne schakelaansturing
Licht gewicht schakelkabeltje vervangen is lastig
slank profiel gaat stuk als je de momentarm niet goed monteert en de naaf verdraait
steekt niets uit als het kabeltje breekt kun je niet schakelen
weinig onderhoud bij kabelbreuk kun je onderdelen kwijt raken

bajonetsluiting gaat stroef, lastig monteren als je geen sterke vingers hebt en de bagagedrager in de weg zit


externe schakelaansturing
positie wiel niet kritisch (kettingspannen) bij verkeerde montage mis je versnellingen
eenvoudig los te nemen duurder
alleen standaard derailleurkabel nodig steekt uit,  kan beschadigen, gevoelig voor vuil en zand

Gewicht
Een Rohloff monteren is niet een geheim recept om je fiets lichter te maken. Typisch gewicht voor een naaf is 1.8 kg, en dan komt er nog 180 gram klein materiaal en 240 gram kabels bij. Dat zal je niet allemaal nodig hebben, maar toch. Dat kun je afzetten tegen een kortere ketting, geen derailleurs en shifters, een crankstel met twee bladen minder en geen achternaaf.of cassette Heb je een aangepast Rohloff frame met excenter of schuivende padden dan plust dat (~300g) er weer bij.. Vergelijk je het met een 3x10 derailleur groep op LX niveau dan zal het zo'n 4 ons meer worden. Voor de meeste vakantiefietsers niet onoverkomelijk, maar bij een lichte MTB zal je wel schrikken als je die voor het eerst optilt, want al het gewicht concentreert zich nu in het achterwiel.

Montage

Een Rohloffnaaf is altijd 135mm breed (nb er is nu ook een extra brede fatbike versie)  Dat is de standaard inbouwbreedte van een vakantiefiets of MTB. Modene racefietsen zijn maar 130mm breed, en een aluminium of carbon frame valt niet bij te buigen. Een klassiek stalen frame is meestal wel voor rede vatbaar. Oorspronkelijk waren de flenzen altijd voorzien van 32 spaakgaten, maar met ingang van het seizoen 2012 kan het ook opeens met 36 . Er zijn ook mensen die er nog 16 gaten bijboren en een 48 gaats velg omheen vlechten, maar behoudens zeer extreme gevallen is dat flauwekul. Een R-naaf is namelijk symmetrisch en dus doen alle 32 spaken mee, ipv slechts 16 of 24 zoals in een paraplu gespaakt 36 cq 48 gts derailleurwiel. Waar wel op gelet moet worden is dat de velg en het spaakpatroon in combinatie met de dikke naaf geen onmogelijke knikken in de spaken leggen.
De naafas moet zich afsteunen tegen het frame. De as vastzetten in de wielsleuf met wat blikken plaatjes zoals bij een simpele 3v naaf is voor de Rohloff met hele lage versnellingen niet goed genoeg. Er zijn daarom versies met een lange (20cm) momentarm, een steun die gebruik maakt van de schijfrembevestiging of een extra lange padsleuf. Wat je nodig hebt ligt aan het frame, maar het spreekt vanzelf dat als je een maatframe bouwt je voor de netste oplossing gaat, en de lange momentarm die bedoeld is voor inbouw achteraf valt dan af.

as
            platen

Asplaten met lange momentarm, voor schijfremoorbevestiging en voor lange padsleuf. Met de vele gaatjes om de 30 graden te monteren

rohloff ex
              versie

OEM1 asplaat op naaf voor de EX schakelbox en 4-bouts remschijf flens (gaatjes afgedopt)

Kettinglijn van de R-naaf is 54mm, ie het tandwiel is uitgericht op het buitenblad van een mtb crankstel met 50mm kettinglijn (kettinglijn meet je naar het middelste blad). Rohloff stelt grenzen aan het minimum verzet, maar prive zeggen ze dat het risico dat je bij overtreding loopt is dat de kunststof koppelingen in het naafhuis stuk kunnen gaan. Onhandig onderweg, maar wel oplosbaar. Welk verzet je kiest kun je laten afwegen van een aantal factoren:
Om aan de Rohloffnaaf te kunnen werken heb je een Torx sleutel (T20) nodig, het beste neem je een uitvoering als T-model. Je hebt deze sleutel nodig om de momentarm onder de goede hoek vast te kunnen zetten, en om de kabels in de shifter te kunnen monteren. De olievulschoef, de bajonetsluitingen en de shifter zelf zitten met inbusschroefjes vast. Deze madeschroefjes zijn erg klein, om ze heel te houden is het belangrijk dat je een precies passende inbussleutel gebruikt (geen bolkop, en geen goedkoop zacht of versleten exemplaar) Schroefjes af en toe losdraaien en opnieuw invetten is geen raar plan, vooral de madeschroefjes van de kabelkoppeling rotten graag vast.
torx t-sleutel






Zet je een Rohloffnaaf in een fiets met een MTB stuur zoals bedoeld, dan schuif je de shifter op het stuur en schroef je hem vast. De shifter heeft een doorlaat van 22 mm en past dus niet op een racestuur. Een andere dan een Rohloffshifter gebruiken is echter niet mogelijk, tenzij je een hele dure drie versnellingsnaaf zoekt: de Rohloff shifter trekt namelijk heel veel kabel.
Wil je toch met een racestuur rijden dan zijn er een aantal opties:




rohloff stub
shifter op steuntje

split endz
speciaal deelbaar racestuur met gemodificeerde Rohloff shifter (M-gineering split-endz)







Kettingspanning

Een apart hoofstuk want er valt wel wat over te vertellen. Een derailleur is voorzien van zijn eigen kettingspanner, dus kun je dan het wiel in een frame plaatsen met vertikale (niet verstelbare) padden. De ketting kan dan slijten en langer worden zonder dat je er erg in hebt. Gebruik je geen derailleur maar een Rohloffnaaf, dan moet je ook een manier vinden om de ketting te spannen, en die zijn:

bracket excenter
Bracket excenter, door de aluminium bus te draaien verplaatst het hart van de trapas

sliding
            dropout
sliding dropout

swinging dropout
swingin' dropout

oem1
vertikale pad met oem1 momentsteun

rohloff ex met
            oem2

EX versie. Dit is een MTB zonder drager met de kabels over de bovenbuis. De box is verstelbaar, je kunt de kabels ook onder de achtervork laten lopen.
 Het OEM2 oor steunt af tegen de inbusbout aan de binnenkant van de pad




joey rohloff
Inbouw achteraf: vertikale padden, grote momentarm en nog net zichtbaar het wieltje van de kettingspanner. Nieuwe JOEY's hebben standaard een OEM2 oor opname op de pad en oogjes voor de kabels naar de EX schakelbox

Gaat het stuk?

Alles kan stuk, bij een Rohloff duurt het alleen langer. 'Bulletproof' kun je de naaf ook niet noemen, dit werd al getest door een Nederlandse agent tijdens training;) .
Vroege naven hadden problemen met olieverlies. Slordig, maar  op de in de naaf achterblijvende olie doet de naaf het ook wel een jaar. Nieuwere naven hebben betere keerringen, oude kun je laten upgraden. Maar ook dan kan de naaf soms olie verliezen. Omdat het naafhuis draait is het lastig om een ontluchting aan te brengen. Bij luchtdrukwisselingen (vliegtuig, temperatuurschommelingen) zal de naaf toch moeten ademen door de keerringen heen, en dan kan er olie meekomen, zeker als de naaf plat ligt. 
De rode naven met poedercoating zien er na 50.000 km slordig uit, omdat de lak loslaat. Nieuwe rode naven zijn geanodiseerd.
De madeschroefjes van de bajonetsluitingen willen nog wel eens vastcorroderen. Goed invetten, en alleen met een echt passend sleuteltje proberen los te draaien. Tegenwoordig zijn ze van rvs.
Een enkele nieuwe naaf wil nog wel eens in een versnelling blijven hangen. Dan is de naaf verkleeft met het vet dat ze gebruikt hebben om hem bij montage in elkaar te plakken. Tijdje rondrijden op spoelolie geeft meestal resultaat. Hetzelfde kun je hebben als het heel erg koud is, dan moet je geen zomerolie of multigrade gebruiken maar de dunne winterolie. Of de multigrade verdunnen met spoelolie
Als je onder belasting schakelt kan de naaf even in een veel hogere versnelling uitkomen, met ervaring leer je dat te vermijden. (it is not a bug but an undocumented feature)
Onder omstandigheden gaan enkele naven soms zwaar lopen. De lagers hebben zich dan verspannen. Dat los je op met een paar tactische klappen met een nylon hamer.

Het schakelkabeltje is een specifiek Rohloffdeel en gaat een keer stuk. Als de kabel recht uit de naaf wordt getrokken gaat het wel veel langer mee, dan wanneer de hoek niet optimaal is en de kabel over het geleidepijpje schuurt.Rohloff zegt 6000km, maar 30.000km kan ook als de kabelloop optimaal is en je niet om de 5 meter schakelt. Het kabeltje zelf kost weinig, maar het vervangen is wel even werk. Ben je niet zo handig zet er dan een Easyset in (vroege versies van de naaf moet je daar eerst voor ombouwen), dan is het meeste gepruts al opgelost.  Breekt het kabeltje onderweg dan kun je nog maar een kant opschakelen. Rohloff zegt dat je dan eenvoudig met een steeksleutel de naaf in een bruikbaar verzet kunt zetten, maar dat is geklets. Als je de naaf daarvoor al zover open geschroefd hebt zet je er de nieuwe Easy set in, want dat is dan geen werk meer.. Mijn insteek is om als een naaf voor service langskomt de asplaat los te schroeven (goed onthouden welke schroefgaten gebruikt worden!)  en te kijken (de schakelrol hoef je hierbij niet uit het huis te trekken)  hoe het kabeltje er bij staat: als je een rafel of een los stukje ijzerdraad ziet weet je genoeg.

gebroken
                streng



Er is een serie 17T tandwielen geweest waar tanden uitbraken. Krijg je van Rohloff een nieuwe, maar onderweg is het uiteraard lastig.
Een enkele keer kan een naaf doortrappen, als een oliewissel niet helpt moet de naaf naar Kassel. Met een week heb je je wiel dan weer terug, met nieuwe olie. Voor reizigers onderweg kunnen ze ev een nieuw binnenwerk opsturen met het gereedschap.
De spaakflenzen kunnen stuk gaan, maar dat is zeldzaam. De meeste kans hierop heb je met opnieuwe (verkeerd) ingespaakte tandemwielen. Zelf heb ik het nog nooit gezien. Rohloff verkoopt nu ringen die je vooraf over de flenzen kunt schuiven, vind ik onbegrijpelijk, als je vind dat je een technisch probleem hebt laat je het Engineering oplossen, niet de afdeling Marketing.
 

Inbouw achteraf
Een fiets met een 135mm inbouwbreedte voor het achterwiel kun je in principe ombouwen naar een Rohloffnaaf. Wel zul je meer onderdelen nodig hebben dan alleen de naaf:
.
Kettingspanner: sommige versies van de naaf worden met spanner aangeboden, bij andere uitvoeringen moet je hem er los bijkopen. Je kunt natuurlijk je oude derailleur hier voor gebruiken.
Momentsteun: naven worden geleverd met de lange arm of het OEM1 oor. Wil je het OEM2 oor gebruiken (voor een schijfrem compatibel frame) dan moet je die er los bij aanschaffen. Wil je graag een los oem1 oor, ik heb er zat over en ben er niet duur mee ;) . Vanaf 2017 kun je eindelijk naven met standaard het oem2 oor kopen.
Schijfrem: Rohloff gebruikt een eigen model ( 4-gaats) remschijf, maar die wordt niet meegeleverd bij de schijfremuitvoering. De speedbone adapter is ook een aparte aanschaf. Ook leuk: de monkeybone
Velg: de naaf is alleen met 32 of 36 spaakgaten leverbaar. Tenzij de fiets brandnieuw is zal de gesleten velg niet bruikbaar zijn ook al heeft die het juiste aantal gaten. Bovendien is het misschien handiger om een compleet wiel over te houden, bv om de fiets bij verkoop weer in originele staat te kunnen brengen.
Spaken: de naaf heeft een grote diameter, je hebt dus kortere spaken nodig. Voor een 26" velg of kleiner vindt je die niet bij iedere fietsenmaker.
Voortandwiel: soms kun je een bestaand blad van je huidige crankstel blijven gebruiken, als het nog niet versleten is en de goede maat heeft. Of je monteert een nieuw blad. Sommige crankstellen hebben rare samenstellingen of niet te verwisselen bladen, en zijn niet te handhaven. Meestal hoort er ook een andere trapas bij een nieuw crankstel.
Remgrepen: als de shifters een geheel vormen met de remgrepen heb je nieuwe grepen nodig.
Handvatten: Je kunt een handvat afsnijden, maar nieuwe kosten niet zoveel ten opzichte van de overige uitgaven
Kabels: het frame mist misschien de juiste stoppers voor een mooie kabelvoering. Er bestaan speciale tie-wraps, plakgeleiders etc om er toch nog iets nets van te maken
Ketting: een nieuwe naaf is een goed moment om er ook een nieuwe ketting op te zetten. Een gewone budget derailleurketting is prima, maar het mag ook een Rohloff zijn. (update, de Rohloff ketting is niet meer in productie)

carbondrive

Beltdrive
Een nieuwe ontwikkeling voor mensen die een hekel hebben aan het smeren van de ketting is de carbondrive tandriem van Gates. De tandriem uit een stuk maakt dat de aandrijving voorbehouden is aan speciaal ontworpen frames, er moet namelijk een opening in de driehoek achtervork-staande vork-zitbuis zitten om de riem te kunnen monteren. Bovendien houdt de riem absoluut niet van flex in het frame en moet de achtervork flink verzwaard worden. Dan nog is een aandrukrol (die normaal net boven de riem zweeft) aan te bevelen die verhindert dat de riem achter uit het tandwiel kan klimmen.  Met deze kunstgrepen is de riem nu ook toegelaten voor gebruik met de Rohloffnaaf, al ziet Rohloff zelf nog steeds liever een ketting, De riem en de speciale tandwielen hebben net als de ketting niet het eeuwige leven, maar zouden wel langer mee moeten gaan. Dat is maar goed ook, want om de tandwielen te vervangen is speciaal gereedschap nodig, en de speciale tandriem vindt je ook niet overal. In gebruik lijkt de riem verder onopvallend, hij is meestal stil en ook niet extra elastisch. Wel moet je bij het wiel steken secuur te werk gaan, de riem mag niet knel komen te zitten of knikken, en fietsen met het wiel iets scheef is er ook niet goed voor.. Meestal moet je op de drager gaan zitten en de spanner nog even open en dicht doen om het wiel echt op zijn plaats te krijgen, tegen de riemspanning in.  Het is ook geen goedkope oplossing. Je spaart ook geen gewicht: de riem weegt wel minder dan een stalen ketting, maar de snubber, de dikkere tandwielen, het stijvere frame en de constructie voor de framedeling moet je ook meewegen.

Rohloffnieuws
Alle shifters afgebeeld op deze pagina zijn nog van het oude driehoekige type. Tegenwoordig levert Rohloff een iets lichtere variant met een kleinere en rondere greep.Sommigen preferen duidelijk de oudere driehoekige omdat die meer grip biedt, bv als het regent. Als je een eerste versie van de nieuwe greep hebt is het uitwisselen van het greepgedeelte ook te overwegen, de 2e versie van de greep heeft golfvormige ribbels en meer houvast.
Er is tegenwoordig een extra brede Rohloff voor Fatbikes. De naaf moet breder zijn omdat de banden zo breed zijn dat ze anders tegen de ketting komen.
Er is nu een Rohloff die past in frames bedoeld voor een 12mm steekas. Maar let op, het is geen naaf met steekas, maar een aangepaste naaf die je met veel gezeur en beperkingen in een frame kunt schroeven  dat bedoeld was voor een naaf met steekas. Maar het is een laatste redmiddel optie, kijk eerst naar alle andere alternatieven, bv of de padden uitwisselbaar zijn. Voor de gemiddelde vakantiefietser met een hardtail is de meerwaarde negatief, dan ben je beter af met een snelspanner.
Er is nu een tandwieldrager voor de naaf waar losse tandwieltjes op passen (met meer keus in vertanding), en die je zonder de rohloffafnemer en bankschroef maar met alleen een schroevendraaier kunt verwisselen. Nadeel: de kettinglijn verandert, dus moet je voor het kettingwiel verder naar buiten monteren, en als je de verende kettingspanner met wieltjes hebt moet je die ook veranderen. Rohloff is daar nu ook achter, dus apart leverbaar is een smalle versie van deze adapter die de kettinglijn bij het oude laat. Klein nadeel, de Gates riem en de kleine 13-14T tandwielen passen daar niet op.
 


Voor wie is een Rohloff (niet)?
Je hebt Rohloff haters en Rohloff liefhebbers, en de alomvattende M-gineering theorie verklaart dat als volgt:
Er zijn twee soorten vakantiefietsers:
- je hebt de reiziger die de fiets gebruikt om te reizen, voor het ontdekken van vreemde culturen, gebruiken, exotische keukens en ingewandstoornissen etc, en deze mensen zijn niet gefocust op de techniek van de fiets. De techniek stoort alleen maar en leidt af van het eigenlijke doel.  
- de andere categorie is de fietser, die wil gewoon fietsen, en vakantiefietsen is dan een middel om iedere dag weer een andere uitdagende route te ontdekken. Een beetje techniek maakt het alleen maar leuker, de uitdaging om het terrein goed te lezen en op het juiste moment te schakelen hoort daar bij.

Het zal duidelijk zijn dat de tweede categorie niet zit te wachten op de herrie van die koffiemolen, de grote stappen tussen de versnellingen, de fractioneel hogere rijweerstand en al die grammen extra, terwijl de reizigers blij zijn dat ze eindelijk een versnellingsapparaat hebben dat ze verder kunnen vergeten en dat het gewoon doet, ook al laat je de fiets van het dak van de bus vallen.

Is een Rohloff duur?
Een Sram 1 x 12 derailleur setup kost globaal 800 euro (upgrade kit), maar na 5000 km kun je de ketting en de cassette weggooien, en die kosten al 400 euro of zo. Er zijn mensen die dat aan een fiets uitgeven, en in dat licht kost een Rohloff bijna niks. Maar met een beetje mazzel, Markplaats en een goed oog kun je ook met een 2e hands fiets van 250 euro prima op vakantie en dan is een Rohloff overdreven duur. Kortom, je moet gewoon zelf weten wat je met je geld doet en waar je gelukkig van wordt. 


Links
www.rohloff.de : Grundlich! Download de handleiding (100 pagina's) bekijk de filmpjes met uitleg etc

m-gineering fotoalbum: heel veel maatfietsen met Rohloff naaf

.